Seni çok özledim desem, O çokun, ne kadar az kaldığını anlatamam. Çoklarım çoğaldıkça, Korkarım, vuslata varamam. Sen azım ol, sen azığım ol. O azın, ne kadar çok olduğuna inanamam. Azlarım azaldıkça, Korkarım, yokluğuna dayanamam. Yok olmadıkça yokluğun, Korkarım, seni bende…
Aylak Zamanlar, ne kadar büyürsen büyü, içinde kalan o çocuk hâlinle, mahalle aralarındaki hayallerin ve biraz da yaramazlıkların hikâyesi. “Her şehrin, her mahallenin, her insanın içinde sakladığı bir hikâyesi vardır. Zaman geçtikçe değişen sokaklar, tanımadığın yüzlere dönüşen eski dostlar, beton…
Bu kitap bir çığlıktır. sessiz kalanların, görmezden gelinenlerin, susturulanları sesi… Adaletin geçiktiği, suçluların serbestçe dolşatığı bir dünyada, vicdan ne kadar sessiz kalabilir. Şimal, hastane koridorlarında öfkesini yutmuş, sessiz çığlıkları duymaktan yorulmuş bir hemşiredir. her nöbtinde şiddet görmüş bir başka kadınla…